Een afscheid doet je nadenken. Over wat je had, wat je achterlaat en wat je - onterecht - vanzelfsprekend vond. Het is soms moeilijk de balans te maken tussen het verlangen om te vertrekken en het verlangen om toch nog even te blijven. Het Cebuano hierboven betekent dan ook 'tot ziens' en niet 'vaarwel' (dat laatste klinkt in het Cebuano trouwens ook een stuk minder dramatisch: 'vaarwel' is eenvoudigweg 'babay').
Hoewel het nog onduidelijk is waar ik precies zal wonen in de Filippijnen, geef ik toch al het adres van Kapwa mee. Mocht je zin hebben iets te sturen - wat ik natuurlijk fantastisch zou vinden -, dan komt het op dit adres ongetwijfeld goed terecht:
780 Kalamansi Street
Juna Division, Matina
8000 Davao City
Philippines
Ik wil ook graag nog een oproep lanceren om de werking van Broederlijk Delen te steunen. Ik zou je duizenden redenen kunnen geven om te storten, maar uiteindelijk moet je zelf beslissen of je achter de werking van Broederlijk Delen staat. Ik zal in ieder geval mijn uiterste best doen om via deze blog het werk van een partnerorganisatie in het zuiden een beetje dichterbij te brengen. Storten kan je doen op 000-0000092-92. Wanneer je daarbij ook het nummer 9658 vermeldt, dan geef je aan dat je bijdrage aan mij gelinkt is.
Sinds dit jaar heeft Broederlijk Delen ook een weblogportaal opgestart waarop alle vrijwilligers en coöperanten een dagboek bijhouden. De site is nog wat in een experimentele fase (veel vrijwilligers zijn nog aan het aftellen), maar surf er zeker eens langs als je tijd hebt. Je vindt de blogs op http://blogs.kabaal.be/.
En om het af te leren, een laatste oproepje. Op duizenden kilometers van hier lijkt thuis vaak veraf. Jullie brengen het met berichtjes even terug dichterbij. Ik ben dus benieuwd wat jullie het komende jaar allemaal gaan uitspoken. Let me know!
Hoewel het nog onduidelijk is waar ik precies zal wonen in de Filippijnen, geef ik toch al het adres van Kapwa mee. Mocht je zin hebben iets te sturen - wat ik natuurlijk fantastisch zou vinden -, dan komt het op dit adres ongetwijfeld goed terecht:
780 Kalamansi Street
Juna Division, Matina
8000 Davao City
Philippines
Ik wil ook graag nog een oproep lanceren om de werking van Broederlijk Delen te steunen. Ik zou je duizenden redenen kunnen geven om te storten, maar uiteindelijk moet je zelf beslissen of je achter de werking van Broederlijk Delen staat. Ik zal in ieder geval mijn uiterste best doen om via deze blog het werk van een partnerorganisatie in het zuiden een beetje dichterbij te brengen. Storten kan je doen op 000-0000092-92. Wanneer je daarbij ook het nummer 9658 vermeldt, dan geef je aan dat je bijdrage aan mij gelinkt is.
Sinds dit jaar heeft Broederlijk Delen ook een weblogportaal opgestart waarop alle vrijwilligers en coöperanten een dagboek bijhouden. De site is nog wat in een experimentele fase (veel vrijwilligers zijn nog aan het aftellen), maar surf er zeker eens langs als je tijd hebt. Je vindt de blogs op http://blogs.kabaal.be/.
En om het af te leren, een laatste oproepje. Op duizenden kilometers van hier lijkt thuis vaak veraf. Jullie brengen het met berichtjes even terug dichterbij. Ik ben dus benieuwd wat jullie het komende jaar allemaal gaan uitspoken. Let me know!
3 comments:
Beste Pieter,
Het is dus zover dat je je voor de tweede maal op grote afstand van thuis voor het goede doel gaat inzetten. Wij wensen je in alle geval het allerbeste toe, maar zorg ook goed voor jezelf. Wij zullen zeker je activiteiten ginder volgen via de blog en zullen af en toe ook wel eens reageren. Goede reis en keep up the good work.
Groeten,
nonkel Hendrik, tante Mieke, Brecht en Hanne
hey pieter,
voorlopig vrees ik dat ik THUIS niet dichter bij zal brengen, maar ik zal blij zijn om af en toe je berichtjes te lezen en hopelijk slaag ik er in om inderdaad contact te houden. Al denk ik niet dat dat een probleem zal zijn.
Voor al diegenen die het zouden lezen: het is een feit dat een echt briefje van tijd tot tijd heel hartverwarmend is als je in het buitenland zit. Het is en blijft toch iets compleet anders. Ik kan alleen maar aanbevelen om in te gaan op Pieter zijn vraag.
Rudy is succesvol opgehaald! Twaren Indiërs dus dat bewijst Karen haar punt dat het concept pure kitch moet zijn. Ik geef dit natuurlijk niet zo graag toe. De living is wel leeg zonder Rudi...
Ik bedoel dus: hey moat hoe is je jetlag?
Groetjes Dillian
Post a Comment