De laatste drie weken hadden we bezoek van Maaike, een Belgische vriendin van collega-vrijwilliger Frithjof. Haar bezoek was in veel opzichten een frisse wind. Het is interessant om op te trekken met iemand wiens ogen nog nieuw zijn. Het doet me beseffen dat ik ondertussen echt al een hele tijd hier ben. Haar verwondering was de mijne van enkele maanden terug. Ook zij liep eerst verloren in een grote stad met weinig structuur en vreemde verwijzingen op de jeepneys... En toch leek het steeds alsof ze al veel langer hier was. Bij deze een foto van Filipina-Maaike, in the middle of nowhere...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment