Sommige dingen zijn veel interessanter als je ze vanuit het standpunt van iemand anders kan bekijken. Maandag werd ik door mijn toekomstige werkgeefster, Alma de la Paz, uitgenodigd voor de officële opening van een fototentoonstelling in het Davao Museum. Ik ontmoette er een zekere Rey Magno Teves, de 'secretary general' van de Kusog Mindanaw. Kusog Mindanaw - letterlijk 'strong Mindanao' - is een soort socio-politiek forum voor vredesopbouw in Mindanao. Toen ik hem vertelde dat ik uit België kwam fonkelden zijn ogen plotseling enthousiast: "In Mindanao, we want to do it the Belgian way!" Ik dacht meteen: "enkele maanden zonder regering zitten? Eindeloos kibbelen over akkefietjes? Communautaire relletjes over de hoofden van de mensen heen? Super-Yves for President?" Ik werd er me snel van bewust hoe cynisch wij in België geworden zijn als het over onze verleden verworvenheden gaat. Het Belgische model mag dan al complex en omslachtig lijken, voor heel wat unitaire staten met een sterke regionale diversiteit is het een droom. Rey Magno Teves is enkele jaren geleden zelfs op 'excursie' geweest naar Brussel om er te leren hoe België regionale tegenstellingen oplost in een federaal model. Het is een zeer relevante problematiek in Mindanao, want Manila is veraf en dicteert de wetten in alle regio's. De roep om regionale bevoegdheden en inspraak is groot en veel groepen voelen zich niet vertegenwoordigd in het centrale gezag. Het is best grappig te worden bewonderd om een systeem waar we zelf zo graag lacherig over doen. Ik werd zelfs gevraagd een gastcollege te komen geven over het Belgische model, maar ik vrees dat ik dan zelf eens goed in de boeken ga moeten duiken. Hoe zit België ook alweer in elkaar?
skip to main |
skip to sidebar
5 comments:
halo Pieter,
interessant stukje. Zo zie je maar weer hoe relatief alles is. Anderzijds lijkt het me toch wel moeilijk voor een buitenstaander om de perikelen in te schatten en in hun context te zien. Maar het is waar: we zijn vaak echte specialisten om te blijven hangen op wat mis loopt en vergeten daarbij wel eens dat België toch wel één en ander te bieden heeft waar anderen ( met reden) jaloers op zijn.
NB de link naar de nieuwsberichten in Davao vind ik een goed idee.
groetjes
ma
heu, Belgie, dqt heeft een koning en heum, misschien een regering.
super toch, dat praten over België in het buitenland. Dat is zo verrijkend , want je begint idd na te denken over je eigen situatie, en dan kom je tot de conclusie... hoe zit België nu weer in elkaar.
Troost je. Ik heb al paar keer les gegeven over al die dingen, en telkens slaag ik er opnieuw in alles door elkaar te halen.
Maar...ondanks alles werkt het toch vrij goed. Misschien toch maar overwegen eens een klappeke te doen
ps het regent...niet meer gewend
De zomer is hier alweer voorbij.
En wat die regering betreft, je kan toch alleen maar jaloers zijn als de enige (welliswaar megagrote) probleem lauter communutair is. Ik denk dat in geen enkel ander land dit een regeringscrisis waard zou zijn.
ps: tis eenzaam zonder Rudi
Tja, Dillian, toen Karen zei 'het is mij of Rudy', ben je misschien toch wat snel door de bocht gegaan :) Bestaat er geen Foster parent programma voor wees-salontafels?
Post a Comment